توصیف تأثرگرا از دیدگاه زبانشناختی در سهم سگان شکاری اثر امیل زولا

بررسی جنبه‌های نقاشی‌وار در رمان سهم سگان شکاری اثر زولا، گواهی است دالّ بر وجود رابطه‌ای دوسویه، میان هنر و ادبیات، که توسط زولا، رمان‌نویس ناتورالیست، از طریق ایجاد پرده‌هایی در قالب تصاویر سحرآمیز و صحنه‌های باشکوه، با زبانی نو ادا شده‌است. این پرده‌ها، آشکارا نشان‌گر گرایش این رمان‌نویس در پرداختن به نوشتار تأثرگرا از خلال تأکید بر صحنه‌های زیباست. زولا، با نوآوری در فنّ توصیف و تاثیرپذیری از نقاشان تأثرگرا و همچنین بهره‌گیری از این سبک جدید، گامی به سوی مدرنیتة مقارن با آن دوران برمی دارد. مقالة حاضر تلاش دارد، با مطالعة چند صحنة توصیفی از سهم سگان شکاری، نحوة استفاده از ابزارهای زبان‌شناختی را در نگارش تأثرگرا بَررسد و نشان دهد که زولا بین هنر و ادبیات مرزی قائل نبوده است. تجزیه و تحلیل زبان‌شناختی این شیوة جدید نوشتار در آن دوره، از طریق تأمل بر کاربرد متفاوت حروف تعریف، فعل، اسم، قید و سایر عناصر دستوری توسط زولا، مهارت این نویسنده را در تبدیل واقعیت به تأثر نمایان می‌کند.